خداوندا   تقدیر عزیزانم را زیبا بنویس تا من جز لبخند آنها چیزی نبینم  . . .

حکایت عجیبیست رفتار ما   خداوند می بیند و می پوشاند   مردم نمی بینند و فریاد می زنند . . .

خدایا   عجب از آدمی، که نشانه‌هایت را می‌بیند و انکارت می‌کند   و عجب از تو که انکارش را میبینی و مهربانی میکنی . . .

خداوندا   دنیای آشفته ی درونم را که تنها از نگاه تو پیداست ، با لالایی مهربان خود ، آرام کن   تا وجود داشتن و بودن را به زیبایی احساس کنم . . .

خدایا ! اگر زارم، در تو زاریدن خوش است   و گر نازم به تو نازیدن خوشست . . .

خدایا من به عنوان بنده حاجتم را گفتم    امیدوارم اگر قرار به برآورده نشدنش هست   از حکمت تو باشد تا بی لیاقتی من . . .

خدایا   در ۲ راهی زندگی ام   تابلوی راهت را محکم قرار بده   نکند که با نسیمی راهم را کج کنم . . .

الهی   نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم   نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی   در اگر باز نگردد نروم باز به جایی   پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی . . .

چاره ی ما ساز که بی یاوریم / گر تو برانی به که روی آوریم؟   پیش تو گر بی سر و پا آمدیم / هم به امید تو ، خدا آمدیم . . .

خدایا مرا ببخش   بابت هر آنچه کردم و نباید   و هر آنچه نکردم و باید . . .

چه زیباست هنگامی که در اوج نشاط و بی نیازی هستی دست به دعا برداری . . .

تو تکراری ترین ” حضور ” روزگار منی   و من عجیب ؛ به آغوش تو   از آن سوی فاصله ها   خو گرفته ام . . .

معبودا   به بزرگی آنچه داده ای آگاهم کن تا کوچکی آنچه ندارم نا آرامم نکند . . .

خدای من خداییست که دست گیر است نه مچ گیر!   دستم را میگیرد همان طور که هستم!   بدون پیش شرط   همین و بس . . .

ای خدایا از بَرِ هر حکمتت ، حکمت درست   لیک , دل از بر تنها شدن حکمت نَجُست . . .

ای آنکه طلبکار خدائی، به خودآ / از خود بطلب، کز تو، خدا نیست جدا   اول به خودآ، چون به خودآئی، به خدا / اقرار نمایی، به خدائی خدا . . .